معرفی پورتهای رایج

PS/2 :پورت PS/2 پورتی دایره ای شکل با 6 پینه که برای اتصال صفحه کلید و ماوس به کامپیوتر استفاده میشه .

رنگ بنفش این پورت برای اتصال صفحه کلید و رنگ سبز اون برای اتصال ماوس به کار میره .

از اونجا که صفحه کلید و ماوس هم مثل خیلی از وسایل دیگه کم کم از پورت USB استفاده میکنن ، روی خیلی از مادربردهای امروزی یا این پورت رو نمی بینید

یا اینکه یه دونه بیشتر از اون وجو نداره . گاهی وقتا این پورت از دو رنگ سبز و بنفش تشکیل شده که به این معنی که اون رو می تونید به دلخواه برای اتصال صفحه کلید یا ماوس به کار ببرید . برای حفظ سازگاری قطعات با همدیگه ، تبدیلهای USB به PS/2 و برعکسی هم وجود داره تا اگه یکی از قطعات کامپیوترتون رو عوض کردید ، مجبور نباشید قطعه دیگه ای رو هم تعویض کنید . از اونجا که کامپیوترهای قدیمی هنوز هم بعضی از جاها استفاده میشن ، بد نیست این رو هم بدونید که کامپیوترهای قدیمی برای اتصال صفحه کلید از پورتی به اسم ATاستفاده می کردن .

پورت USB رو شاید بشه فراگیرترین و پرکاربردترین پورت روی کامپیوتر و دستگاه های مختلفی الکترونیکی ، صوتی و تصویری دونست .

درباره ی پورت USB در برنامه 4 مفصل صحبت کردیم ، نسخه های مختلفی داره که تفاوت اصلی این نسخه ها ، سرعت اونهاست .

در حال حاضر سریعترین نسخه USB ، نسخه 3 هستش که سرعتی در حدود 5 گیگابیت بر ثانیه داره . از اونجا که تموم نسخه های این پورت شبیه به هم هستن ، برای متمایز کردن نسخه 3 از نسخه های قدیمی تر ، اون رو به رنگ آبی تولید می کنن . این پورت برای اتصال کامپیوتر ، فلش مموری ، هارد دیسکهای خارجی ، چاپگر ، اسکنر ، گیرنده های دیجیتال و خیلی از وسایل دیگه به هم به کار میره و همین کاربرد زیاد باعث شده تا مادربردهای امروزی تا بیش از 10 عدد از اون رو روی خودشون جا بدن . پورت USB علاوه بر شکل عادی ، اشکالی مثل USB مینی و USB میکرو هم داره که اندازشون کوچیکتره و روی وسایل ظریفتر مثل دوربین دیجیتال و تلفن همراه از اونها استفاده میشه .

با پورتهای PS/2 و USB آشنا شدیم . حالا نگاهی بندازیم به پورتهای مخصوص نقل و انتقال تصویر .

D-Sub

م) این پورت آشنای آبی رنگ رو تقریباً همه کسایی که با کامپیوتر کار کردن میشناسن . D-Sub که به اون آر جی بی  یا وی جی ای هم میگن روی کارت گرافیک وجود داره و پورت انتقال تصویر بین کامپیوتر و مانیتوره . البته این پورت 15 پینه ، همون طور که به شما اجازه میده که تصویرتون رو در مانیتور ببینید ، این امکان رو هم میده که تصویرتون رو در ویدئو پروجکشن یا تلویزیونهای ال سی دی خونه تون ببینید

. D-Sub که تا همین چند سال پیش یکه تاز انتقال تصویر از کامپیوتر بود ، با اومدن پورت DVI و بعد از اون HDMI ، کم کم باید به فکر بازنشستگی کامل باشه .

DVI

پورت سفید رنگ DVI که اون رو میشه به نوعی نسل بعدی پورت D-Sub دونست ، مثل اون برای انتقال تصویر از یه منبع مثل کامپیوتر ، به ابزارهای نمایشگر مثل مانیتور ، ویدئو پرژکتور و تلویزیون استفاده میشه . م) این پورت  ، 29 پین داره وکیفیتی بالاتر از D-Sub و هم اندازه با HDMI داره این توانایی رو داره تا به شکل همزمان ، دو کانال تصویر رو منتقل کنه . DVI هم مثل USB ، غیر از شکل عادی ، شکلهای میکرو و مینی هم داره که از اونها جاهایی که ظرافت بیشتری نیازه ، استفاده میشه . اگه به کابلهای ارتباطی این پورت که همراه بعضی از مانیتورها ارائه میشه نگاه کنید ، می بینید که تمام 29 پین وجود نداره . علت اینه که چون کابل مانیتور قراره فقط یه تصویر رو منقل کنه ، بنابراین پینهای مربوط به انتقال کانال دوم تصویر بلا استفاده هستن .

نوبتی هم که باشه ، نوبت بی دردسر ترین پورت انتقال تصویره . HDMI ه .

HDMI

پورت HDMI که با اومدن فیلمهای با کیفیت اچ دی بین اکثر کاربرها شناخته شد ، در حال حاضر با کیفیت ترین و راحت ترین پورت برای انتقال تصویره .

غیر از کیفیت بالا ، تفاوت دیگه HDMI با پورتهایی مثل D-Sub و DVI توانایی انتقال صدا به همراه تصویره . با استفاده از این پورت برای انتقال صوت و تصویر ، علاوه بر دستیابی به کیفیت بالای اچ دی ، از شلوغی رایج پشت میز تلویزیون هم کم میشه . HDMI هم مثل USB و DVI ، مدلهای عادی ، میکرو و مینی داره که اونها رو می تونید روی ست تاپ باکس ، دوربینهای دیجیتال ، تلویزیونهای اچ دی و خیلی ابزارها و نمایشگرهای دیگه ببینید . امروزه حتی بعضی از تلفن های همراه هم به خروجی اچ دی ام آی مجهز شدن .

USB سه نسخه 1 و 2 و 3 داره که شکل هَمَن . اما USB 3.0 آبیه و از همه سریعتره .

D-Sub همون پورت آبی رنگیه که سیم تصویر مانیتور رو بهش وصل می کنیم .

DVI و HDMI هم که برای انتقال تصاویر HD استفاده میشن . با این تفاوت که HDMI صدا رو هم منتقل میکنه ، ولی DVI نیاز به کابل صدای جداگانه داره .

Ethernet

اِترنِت ، شبکه ، نِتورک و RJ-45 اسمهایی هستن که به این پورت اطلاق میشن . این پورت همونطور که از اسمهاش هم مشخصه ، برای اتصال کامپیوتر به شبکه های کامپیوتری استفاده میشه . البته این به این معنی نیست که این پورت برای کامپیوترهای خونگی بلا استفاده س . چرا که الان تجهیزات خونگی مثل مودم ADSL و پلیرها هم به این پورت مجهز شدن . همینطور این پورت بهترین گزینه برای اتصال مستقیم دو تا کامپیوتر به هم دیگه س . این پورت 8 سیمه که کانکتور اون شکلی شبیه سوکتهای تلفن ، با اندازه ای بزرگتر داره ، بسته به اینکه چه نسخه ای باشه ، میتونه اطلاعات رو با سرعتهای 10 ، 100 یا 1000 مگابیت بر ثانیه انتقال بده .

مودم :

پورت مودم یا RJ-11 برای اتصال سوکت سیم تلفن به مودم کامپیوتر استفاده میشه . این پورت شبیه پورت شبکه و با ابعادی کوچکتره و روی تلفنها هم میشه اون رو دید . روی بعضی از مودمها 2 عدد از این پورت وجود داره که یکی از اونها برای اتصال خط تلفن به مودم و اون یکی به عنوان خروجی ، برای اتصال گوشی تلفن به کار میره . نکته قابل ذکر در مورد این پورت اینه که با توجه به بازنشستگی ارتباط دیال آپ ، این پورت هم کم کم داره فراموش میشه . به عنوان مثال دیگه الان روی هیچ نوت بوکی مودم دیال آپ وجود نداره و طبیعتاً اثری هم از این پورت روی نوت بوکهای امروزی دیده نمیشه .

LPT

پورت LTP (Line Print Terminal) که به اون پورت پارالل یا موازی هم میگن ، یکی دیگه از پورتهای در حال بازنشستگیه . این پورت بزرگ و 25 پینه که شکلی ذوزنقه مانند داره ، بیشتر برای اتصال چاپگرها به کامپیوتر استفاده می شد . امروزه روی اکثر چاپگرها ، این پورت جای خودش رو به پورت یو اس بی داده . البته هنوز هم روی بعضی از چاپگرهای سوزنی که در بانکها و ادارات استفاده میشه ، این پورت وجود داره . از کاربردهای دیگه پورت پارالل میشه به اتصال دستگاه های خاص به کامپیوتر و همینطور پورت اتصال قفلهای سخت افزاری به کامپیوتر اشاره کرد .

پورت سریال :

پورت سریال که به اون کام پورت و RS-232 هم میگن ، یکی دیگه از پورتهای رایج روی کامپیوتر و خیلی از دستگاه های الکترونیکی و کامپیوتری دیگه س . پورت سریال 9 یا 25 پین داره و از نظر شکل ظاهری ، شبیه پورت پارالل ه . این پورت اگر چه قبل تر ها برای اتصال ماوس به کامپیوتر هم مورد استفاده قرار می گرفت ، اما امروزه مهمترین کاربردش اتصال دستگاه های جانبی به کامپیوتر ، برای مدیریت اون دستگاه ها و انجام کارهایی مثل تنظیمات و به روز رسانی میان افزار اونهاست . از جمله دستگاه هایی که با این پورت به کامپیوتر وصل میشن ، میشه به بعضی از پایانه های فروش بانکی ، تجهیزات پزشکی و صندوقهای فروشگاهی اشاره کرد .

e-SATA

همونطور که احتمالاً خودتون هم تجربه کردید ، سرعت ارتباط هارد دیسکهای اکسترنال با کامپیوتر کمه . یا به عبارت درست تر ، تا همین چند وقت پیش کم بود . (چراشو تو متن پایین میگیم) دوستان مکتشف این پورت رو برای حل این مشکل ساختند .

تا قبل از ارائه پورت یو اس بی 3 ، دیسکهای اکسترنالی که به کامپیوتر وصل بودن ، علیرغم اینکه خود دیسک سرعت خوبی داشت ، اما به دلیل نوع اتصالش به کامپیوتر ، یعنی همون یو اس بی 2 ، با محدودیت سرعت مواجه بودن و نمی تونستن اطلاعات رو با سرعت بیش از 480 مگابیت بر ثانیه منتقل کنن . این در حالی بود که پورت SATA ، که اون زمان به عنوان یه پورت داخلی استفاده می شد ، می تونست اطلاعات رو با سرعت یک و نیم و 3 گیگابایت بر ثانیه منتقل کنه . یعنی حدود 6 برابر سریعتر از یو اس بی 2 . بنابراین به فکر افتادن تا پورت SATA رو به شکلی تغییر بدن تا برای اتصالات خارجی هم قابل استفاده بشن . به این ترتیب پورت
e-SATA (تایتل شود : External SATA) به وجود اومد تا دیسکهای اکسترنال سریعتر بشن . تنها تفاوتی که e-SATA با SATA ی معمولی داره ، شکل کانکتور و همینطور طول کابل بیشتره تا بشه اون رو از روی مادربرد به خارج از کیس هم آورد . این پورت ساخته شد و روی یه سری دیسکهای اکسترنال هم به کار گرفته شد ، اما با اومدن یو اس بی 3 که سرعتی معادل 5 گیگابیت بر ثانیه ، یعنی بیشتر از یک ونیم برابر e-SATA داشت ، پورت ارتباطی دیسکهای اکسترنال دوباره شد یو اس بی .